ا بی دنیا
توی این دنیای نا منطق دلم از غصه داغونه
توی این دنیای پر نیرنگ دلم دیگه نمی مونه
چرا دنیای این مردم پر از ظلم و پر از زوره
مگه از مال این دنیا براشون چیزی می مونه
توی این دنیای بیهوده همش اه و همش گریه
واسه این دلهای خسته دیگه اشکی نمی مونه
توی این دنیای پر وحشت منم یک ادم تنها
نشسته کنج یک خلوت واسه رفتن از این دنیا
واسه موندن تو این دنیا باهاش یک قلب عاشق نیست
دو تا چشم پر از اشک و نگاهی و پر از خواهش نیست
واسه موندن تو این دنیا محبت ها را باید کشت
باید باشی پر از نیرنگ پر از ظلم و پر از نفرت
