به خنده های اجباری دنیا باید خندید. یا گریست به طعنه های فراموش نا شدنی ماندن. وای خدای من
مثال باد برای طوفانم .
مثال شمع برای سوختن
نیستانی را به آتش افروخته ایم.
کافیست اندکی چشمانمان را باز تر کنیم.تا ببینیم درون چه جهنمی پای گذاشته ایم.برای پایان دعا کنیم.وای خدای من.ما را ببخش.
برای پایان دعا کنیم . برای آزادی نه.همین اندازه آتش کافیست.
به احترام کسانی که پر کشیده اند کف بزنیم. که شجاعت نایاب است و خصلت آدمیان نیست.
احمد.سحر
