دلم گرفته - پرواز تا سقوط

[ و فرمود : ] آن که به عیب خود نگریست ، ننگریست که عیب دیگرى چیست ، و آن که به روزى خدا خرسندى نمود ، بر آنچه از دستش رفت اندوهگین نبود ، و آن که تیغ ستم آهیخت ، خون خود بدان بریخت ، و آن که در کارها خود را به رنج انداخت ، خویشتن را هلاک ساخت ، و آن که بى‏پروا به موجها در شد غرق گردید ، و آن که به جایهاى بدنام در آمد بدنامى کشید ، و هر که پر گفت راه خطا بسیار پویید ، و آن که بسیار خطا کرد شرم او کم ، و آن که شرمش کم پارسایى‏اش اندک هم ، و آن که پارسایى‏اش اندک ، دلش مرده است ، و آن که دلش مرده است راه به دوزخ برده . و آن که به زشتیهاى مردم نگرد و آن را ناپسند انگارد سپس چنان زشتى را براى خود روا دارد نادانى است و چون و چرایى در نادانى او نیست ، و قناعت مالى است که پایان نیابد ، و آن که یاد مرگ بسیار کند ، از دنیا به اندک خشنود شود ، و آن که دانست گفتارش از کردارش به حساب آید ، جز در آنچه به کار اوست زبان نگشاید . [نهج البلاغه]

»» دلم گرفته

امشب دلم گرفته تنهایی رو به همه چیز ترجیح میدم اما تنها در این شب پر از غم منتظر کسی هستم که تمام زندگیم به او بسته است در این شب های غمگین من تنها با خدایم و او سخن می گویم اما او نیامده شاید نمی داند که من چقدر بهش احتیاچ دارم آره داداشم با خودتم منظورم تویی داداشی دلتنگم اما تو هم تنهام گذاشتی .
خدای من تو به فریادم برس.
داداشی برام دعا کن که دبگه جر تو کسی رو ندارم .