موعود منتظر سلام...
اقاجونم.... دلم برای صفحات انتظارت خیلی تنگ شده بود... دلم برای خلوت کردن باهات تنگ شده بود. دلم برای همه حرفای تکراری لک زده بود. سیدی... میدونم همیشه کنارمونی... میدونم هر چقدر هم بد باشیم و با کارامون دل مبارکتو برنجونیم، بازم مهربونی. بازم حمایتمون میکنی... بازم باهامونی...
اقاجون... چقدر قشنگ حضورت رو بهمون می فهمونی. گل نرگس.... قرار دل بی قرارم، هنوزم نمی خوای ارومم کنی؟ نمی خوای قرارم باشی؟ همین طوری روزا داره میگذره، هر طرف رو نگاه میکنی هنوزم دنیا، همون دنیاست با همون رنگ دنیاییش. اقاجون خسته شدم از همه دنیا و دنیاییهاش. اون دلایی که اسفالت شده و تو برهوت انتظارشون هیچی جز خار و خاشاک پیدا نمیشه. خسته شدم از همه سراب هایی که سراسر زندگیمونو گرفته. اقاجون... یه دهه گذشت، هنوز صدای انا المهدی نشنیدیم. نکنه بازم...... نکنه بازم لیاقت نداشته باشیم. اگه این رمضونی نتونیم خودمونو برا اومدنت اماده کنیم، اون وقت.......... نه!!!!
اقاجون... خودت دعا کن برا ظهور... نمیدونم چرا ما هر چی می خوایم خالصانه دعا کنیم، همش یه جورایی............
مولا... میدونم که ما غایبیم و تو منتظر ما...... ولی ازت می خوایم عین همیشه بنده نوازی کنی.
مولا... برامون دعا کن. دعا کن منتظرت بشیم. دعا کن برا ظهورت خالصانه دعا کنیم. دعا کن تو زندگیمون حسّت کنیم. دعا کن هیچ وقت به ذهنمون خطور نکنه که تنهامون گذاشتی. دعا کن درک کنیم که لحظه لحظه نفس کشیدنمون رو می بینی و...........
قرار دل بی قرارم................ دیگه بیا.................
السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر
اللهم اجعل من انصاره و اعوانه
العجل یا العجل یا مولای یا صاحب العصر و الزمان ادرکنی
یا علی
کنفی از عشق بسازیم برای نجات دل
بیندازیم در چاه بی خردی و جوانی
بیرون بیاوریم غم غصه های جوانی را
و بنشینیم به تماشای وصال
و بنشینیم به تماشای جدائی
من شنیدم از درون قصه ها
اخر لیلی و مجنون مرگ است
لیک گفتم به دلم این عشق است اخر هر عشق پاکی مرگ است
امام رفت اما بیاموزیم ما......... راه را .............
نه مثل خیلی ها به تاریخ!
... و بدان که باید از خاک رست و بر افلاک شد و رمضان سکوی این جهش است و لیالی قدر بلندترین این سکوها و آیا آنکه از بلندترین سکوها نتواند جستن، از زمین صاف بتواند؟...
هیهات!...
و از این روست که منادی رحمت فرموده است:
بیچاره و بد عاقبت کسی است که در این ماه بزرگ از آمرزش خدا محروم شود.
روز مرگ صاحبش رو دل من بهونه کرده
خوندنم فقط بهونست که بدونی زنده هستم
همیشه با این بهونه کمر غمو شکستم
حالا که قفس شکسته قفسی دیگه نسازیم
نباید مثل گذشته روی نعش هم بتازیم
خیلی سخته بکشه درد اما با زبون بسته
مگه میشه کرد پرواز با پر و بال شکسته
نمیدونم کیه اینجا میکنه ما رو زهم دور
پنجره ها رو نبندیم بزاریم..................
ما کسایی رو که به فکرمون هستن رو به گریه میندازیم .
ما گریه می کنیم برای کسایی که به فکرمون نیستن .
و ما به فکر کسایی هستیم که هیچوقت برامون گریه نمی کنن .
این حقیقت زندگیه . عجیبه ولی حقیقت داره . اگه این رو بفهمی هیچوقت برای تغییر دیر نیست .
